Zajęcia umuzykalniające

„Gdzie słyszysz śpiew, tam śmiało wstąp, tam dobre serca mają. Bo ludzie źli, ach, wierzaj mi, ci nigdy nie śpiewają”

Johann Wolfgang Goethe

Zajęcia umuzykalniające to jedna z wielu form terapii w Zespole Szkół nr 3 we Włocławku. Zajęcia te wdrażają dziecko do ładu i porządku, kiedy przyswaja sobie kolejność ruchów w zabawie lub tańcu. Dziecko myśli i koncentruje uwagę, pokonuje trudności, uaktywnia się, wdraża do szybkiej orientacji i decyzji. Zbiorowe zajęcia umuzykalniające wywierające korzystny wpływ na dzieci nieśmiałe. Wszystkie formy zajęć umuzykalniających kształcą wrażliwość estetyczną dziecka, wzbudzają jego zamiłowania do śpiewu, muzyki i ruchu przy muzyce. Praca indywidualna z dzieckiem stwarza możliwość wykrycia ewentualnych zadatków zdolności muzycznych, a także sprzyja przełamywaniu barier nieśmiałości czy niezręczności fizycznej. Przez zajęcia umuzykalniające dziecko zdobywa różne umiejętności: uczy się śpiewać, słuchać, poruszać się zgodnie z muzyką w zabawie, tańcu, "muzykować" na instrumentach. Oddziaływanie muzyki na dzieci niepełnosprawne przynosi także wiele korzyści z punktu widzenia rozwoju intelektualnego, angażując wysiłek w celu poznania, ucząc słyszenia i poznania. Z punktu widzenia rozwoju uczuć i wrażliwości daje ono zaspokojenie tym uczniom pewnych potrzeb życia wewnętrznego. Natomiast, z punktu widzenia wychowania zdrowotnego muzyka i ruch stanowi źródło radości, odprężenia i wyładowania energii. Muzyka stwarza szczególne warunki dla aktywności dziecka niepełnosprawnego intelektualnie. Pobudza apatycznych, organizuje nadruchliwych, ułatwia przełamywanie kompleksów i pokonywanie lęków. Prowadzi do silnego poczucia związku z grupą bez konieczności naginania się, kompromisów czy rezygnacji z własnego "ja". To właśnie w kontakcie z muzyką uczeń niepełnosprawny ma okazję wyrażania swoich uczuć i myśli - od krzyku, płaczu, skakania i tańczenia, kołysania się, rytmicznego chodu, nucenia, poprzez prostą piosenkę i pieśń.

CEL OGÓLNY: Dziecko poprzez muzykowanie tworzy, bawi się, rozwija swoją osobowość oraz czerpie radość z własnych działań.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

  • rozbudzanie zamiłowań do muzyki,
  • rozbudzanie zamiłowania do muzykowania indywidualnego lub zespołowego,
  • rozwijanie uzdolnień muzycznych: słuchu, poczucia rytmu,
  • nabycie przez uczniów teoretycznych i praktycznych umiejętności muzyczno-tanecznych,
  • rozwijanie harmonii i estetyki ruchów,
  • kształcenie świadomości własnego ciała,
  • budzenie i rozwijanie ekspresji artystycznej i ruchowej,
  • kształcenie wyobraźni i inwencji twórczej w zakresie czynnego muzykowania,
  • rozwijania sprawności koordynacji wzrokowo- słuchowo- ruchowej,
  • budzenie dziecięcej twórczej aktywności i radości,
  • zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu i zabawy przez dzieci,
  • kształtowanie umiejętności współpracy w grupie,
  • tworzenie pozytywnych relacji miedzy uczniami.

FORMY UMUZYKALNIANIA

Ze względu na ograniczony rozwój dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, ich aktywność muzyczna w szkole rozwija się przez realizację czterech form działalności:

  • śpiewanie piosenek,
  • grę na instrumentach perkusyjnych,
  • ruch przy muzyce,
  • słuchania muzyki

ŚPIEWANIE PIOSENEK

  • przestrzeganie prawidłowej postawy podczas śpiewu,
  • rytmiczne recytowanie słów tekstów, zagadek
  • śpiewanie piosenek ze słuchu
  • kształcenie prawidłowego oddechu i emisji głosu

GRA NA INSTRUMENTACH

  • poznanie zjawisk akustycznych tj.: tupanie, klaskanie, pstrykanie, kląskanie,
  • granie prostych akompaniamentów na instrumentach perkusyjnych,
  • muzykowanie w zespołach instrumentalnych, instrumentalno-wokalnych.

RUCH PRZY MUZYCE

  • gry i zabawy taneczne: zabawy rytmiczne, taneczne, porządkowe, orientacyjne
  • gry i zabawy ze śpiewem i gestem,
  • korelacja ruchów rąk i nóg,
  • sygnały muzyczne i reagowanie ruchem na ich zmiany,
  • realizacja ruchowa schematów rytmicznych i piosenek.

SŁUCHANIE MUZYKI

  • słuchanie muzyki mechanicznej; nagrania magnetofonowe i płytowe,
  • określanie zmian tempa, dynamiki i artykulacji,
  • rozpoznawanie brzmienia poznanych instrumentów muzycznych,
  • rozpoznawanie zjawisk akustycznych i głosów ludzkich

TWORZENIE MUZYKI

  • ekspresja własna: spontaniczna aktywna twórczość,
  • improwizacja kierowana podporządkowana dyscyplinie wybranego elementu muzycznego,
  • improwizacja muzyczna na instrumencie,
  • improwizacja ruchem do piosenek,
  • tworzenie akompaniamentów rytmicznych do wierszy, zagadek.